Het zal de wandelaar niet ontgaan zijn dat sinds dit voorjaar langs de retranchement muur van Berbice veel veranderd is. In 2016 was een begin gemaakt met de aanleg van een historische moestuin langs de muur in een strook die werd afgesloten met een rij bessenstruiken. Gebaseerd op de maten die Pieter de la Court van der Voort geeft in zijn boek uit 1737, is de tuin nu uitgebreid met  vele “akkertjes”, zoals hij de bedden noemt. Het is een fleurig en kleurig geheel geworden.

Begin deze maand was de bessenoogst overvloedig. Nu staat er van alles in bloei en de gewassen op de akkertjes staan er prima bij. Aan de zijkant in het bos zijn composthopen opgeworpen waarop pompoenen groeien en bij de vaarsloot is een steigertje gemaakt zodat de moestuinders veilig water kunnen putten. De bijen van Berbice zijn in hun nopjes met deze uitbreiding. Langs het wandelpad liggen vier bedden met een afwijkende maat. Hier kunt u zien wat wisselteelt is en hoe het werkt: de vier verschillende gewasgroepen verschuiven van plaats in een nieuw jaar om de bodem niet uit te putten.

Een principe van de historische moestuin op de buitenplaats is volgens De la Court ook dat groenten, bloemen en kruiden niet strikt van elkaar gescheiden zijn. Zelfs binnen een akkertje staan verschillende soorten. Dat is een principe dat ook in onze tijd weer opgang vindt: sommige planten  en bloemen zijn elkaars beste vrienden!

MKH